Kako piše N1, po glavi stanovnika u Srbiji ima manje studenata na milion stanovnika nego što ima EU, ali zato ima više doktoranada. Po riječima predsjednika Srpske akadmije nauka i umetnosti, Vladimira Kostića, taj paradoks ne može da bude normalan.

Tokom 2007. godine univerziteti u Srbiji su dodijelili 206 doktorskih titula. Samo pet godina kasnije, 2012. broj onih kojih mogu da se potpisuju sa dr porastao je za 270 odsto. Vrhunac donosi 2016. kada srpski univerziteti aminuju čak 2012 doktorata, navodi se u dokumentarcu Doktori koji se bavi pitanjem problematičnih doktorata političkih funkcionera u Srbiji i Njemačkoj.

“Mislim da su državni univerziteti bolji od privatnih i neka se ljute kolege s privatnih. Ali sa druge strane, ne mogu, pravo da kažem, da prihvatim u potpunosti tu mantru da je sve to što vidimo posljedica postojanja privatnih, jer naši privatni univerziteti i fakulteti su učestovali u ovom broju sa 190 disertacija, što će reći ispod 10 odsto. Neće biti da je tu grupisan sav kal ili sva greška”, ističe Vladimir Kostić.

Broju od 2012 novih doktora nauka u 2016. najviše je doprinio Univerzitet u Beogradu. Titulu dr u toj godini najstarija visokoškolska ustanova u Srbiji dodijelila je čak 1.133 puta. Zbog takvih podataka sve više se govori o instant doktorima i doktoratima.

“Instant doktori nauka ne znaju da pravi doktor nauka ne završava svoje obrazovanje sticanjem doktorske diplome. Naprotiv, njegov pravi naučni život tada tek počinje. Diploma doktora nauka obavezuje na kontinuirani naučni rad. Ta diploma je kamen odgovornosti oko vrata i treba moći i znati nositi ga. Ko nema talenta za nauku možda bi trebalo da razmisli o drugačijem životnom putu, a ne o životu doktora nauka”, rekla je za N1 profesorka Filološkog fakulteta Univerziteta u Beogradu Rajna Dragićević.

Reklama

U Njemačkoj lažni doktori ostaju bez titule, u Srbiji nekažnjeni

Afere političara doktora plagijatora potresaju i Srbiju i Njemačku, ali u Njemačkoj funkcioneri zbog prepisivanja ostaju bez doktorske titule.

Nasuprot tome, u Srbiji se prolazi nekažnjeno, jer se procedure ispitivanja plagijata odugovlače. To najbolje pokazuju slučajevi dvojice funkcionera – Siniše Malog, gradonačelnika Beograda i Karla Teodora Cu Gutenberga, bivšeg ministra odbrane Njemačke.

Oni su političari vršnjaci i obojica su doktorirali na državnim univerzitetima. Obojica su optuženi da su djelove doktorskih teza prepisali, odnosno da nisu navodili izvore. Obojicu su podržali državni lideri – Aleksandar Vučić i Angela Merkel.

Ipak, njemački univerzitet je zbog toga Cu Gutenbergu u roku od pet nedjelja ukinuo titulu doktora nauka, dok Univerzitet u Beogradu u slučaju Malog proceduru razvlači već tri godine. Sagovornici N1 kažu da profesori u Srbiji ne žele da se zamjeraju, brinu o svojoj karijeri, prilagođavaju se okruženju i ne žele da učine ništa što odskače od sredine u kojoj žive i rade.

Kad se podvuče crta, za razliku od Srbije najmoćnija država Evropske unije ima lijek za epidemiju plagijata. Ključ je u njemačkim univerzitetima, koji imaju autonomiju, ali je i čuvaju.

Reklama

“Tamo gdje imate čvrst sistem koji jednostavno funkcioniše, koji podrazumijeva šta treba da se uradi vi ćete imati i pravila igre. Ovo je još uvijek bez tih pravila igre – improvizorijum”, zaključuje Vladimir Kostić.

Izvor: N1